ر این مقاله به بررسی تاثیر هارمونی بر میکس خواهیم پرداخت.
تفاوت در تعداد بخشهای هارمونی و ساختار آکوردی آنها می تواند راهنماهای مهمی را برای اینکه چه کارهایی در میکس باید انجام شود مهیا کند.
مثلا هر چقدر بخشهای هارمونی بیشتر باشد صداها باید به صورت گسترده تری بن شوند.
در حالیکه یک بخش هارمونی متفرد به ندرت به صورت کامل به یک سو پن می شود.
تاثیر نوع آکورد در میکس
نوع آکوردهای موسیقایی که بوسیله بخشهای هارمونی خلق شده اند می توانند روی جایگیری آنها تاثیر گذار باشند.
یک آکورد نامطبوع احتمالا در میکس در عقب قرار می گیرد، یک اکورد مطبوع و خوش احساس ممکن است با تأخیرها و پس آوای فضایی میکس شود.
تاثیر صداهای مونوفونیک بر میکس
هنگامی که هارمونی ها واقعی نیستند و در واقع ملودی به صورت هم آوا (اونسپون) صدا می دهد، صداها باید به صورت گسترده تری به صورت استریو پخش شوند تا پرتر و حجیم تر صدا دهند و ولوم صدا نیز احتمالا باید کمتر شود.
به این دلیل که ممکن است این صداها برای اینکه در جلو قرار بگیرند، به اندازه کافی جذاب و دلچسب نباشند.
یکی از روشهایی که در تصمیم گیری افراد برای چگونه میکس کردن هارمونی بکار می رود بر پایه این است که هارمونی ها تا چه اندازه خوب و صحیح و بجا می باشند.
بسیاری از افراد، اگر صدای هارمونی ها واقعا خوب باشد آن را بلند می کنند.
با این حال و با تمام این اوصاف، هیچیک از این ایده ها یک قانون نیست اینها تنها دلایلی برای خلق انواع مختلف میکس می باشد.
راه کار نهایی چیست
شما باید به عنوان میکس من بتوانید درک درستی از هارمنی داشته باشید.
هر چقدر ذهن شما به ذهن تنظیم کننده و بینش هنری او نزدیک تر باشد می توانید کمک بیشتری در نامیش هارمونی مد نظر او نمائید.
برای مثال ممکن است تنظیم کننده دو نت در محوطه باس و باریتون رابا حرکاتی ارپژوار تعیین کرده باشد.
و هدف اون ایجا یک تحرک در محوطه باس و باریتون باشد.
اگر شما این را بدانید قطعا با تقویت این دو ترک صوتی میتوانید کمک بیشتری نمایید.
پس بهترین راه پرسیدن از تنظیم کننده است.
بپرسید دوست دارید کدام بخش ترکتان بیشتر شنیده شود.