ضبط صدا در خانه

ضبط صدا در خانه

حتما شما هم به ضبط صدا در خانه فکر کرده اید و به دنبال راه کاری موثر برای این امر هستید.

ما به صورت گام به گام بررسی ضبط صدا در منزل یا محل سکونت را با شما بررسی میکنیم.

میکروفن

بدون میکروفن نه صدایی وارد سیستم می شود و نه صدای ضبط.

اما میکروفن انواع مختلفی دارد.

میکروفن
میکروفن

میکروفن‌های داینامیک

در میکروفون‌های دینامیک، سیگنال صدا با حرکت کردن یک هادی در میان یک میدان مغناطیسی ایجاد می‌شود.

در بیشتر میکروفون‌های دینامیک یک دیافراگم بسیار باریک و سبک در پاسخ به فشار هوا حرکت می‌کند.

حرکت دیافراگم باعث حرکت یک سیم پیچ صدای معلق در میان یک میدان مغناطیسی می‌شود، و منجر به ایجاد جریان الکتریکی کوچکی می‌شود

. میکروفون‌های دینامیک حساسیت کمتری (در مقابل فشار هوا و فرکانس‌های بالا) نسبت به میکروفون‌های خازنی دارند و معمولا می‌توانند در شرایط سخت تری کار کنند.

همچنین این میکروفون‌ها ارزان تر هستند و برای ضبط صدای درامز و گیتار الکتریک مناسب تر می‌باشند.

مناسب ترین میکروفون برای snare میکروفون Shure SM۵۷ (که برای آمپلی فایر گیتار نیز عالی هستند). بسیاری از مهندسان از میکروفون Sennheiser MD۴۲۱ برای toms و AKG D۱۱۲ برای باس درام استفاده می‌کنند.

اما فراموش نکنید که اس ام ۵۷ یک میکروفن اسطوره ایست که ضبط های تاریخی زیادی توسط آن انجام شده است.

میکروفن‌های داینامیک
میکروفن‌های داینامیک

میکروفن‌های خازنی

اگر به دنبال کیفیت واقعی ضبط صدا هستید، باید از میکروفون خازنی استفاده کنید.

میکروفون های خازنی در مقابل میکروفون های دینامیک، واکنش بهتری نسبت به “سرعت” و تحرک امواج صوتی نشان می دهند.

این سیستم مکانیکی ساده شامل یک دیافراگم نازک و کشیده شده است که در نزدیکی یک صفحه فلزی قرار گرفته است (backplate).

این آرایش یک خازن ایجاد می کند که بار الکتریکی خود را از یک منبع خارجی دریافت می کند – باتری یا منبع برق اختصاصی، یا فانتوم پاور از میکسر.

دیافراگم در پاسخ به تغییر فشار هوا به آرامی می لرزد و باعث تغییر ظرفیت خازن و تغییر ولتاژ و ایجاد سیگنال خروجی میکروفون می شود. میکروفون های خازنی در دو نوع ترانزیستوری و لامپی و در اشکال و ابعاد مختلف تولید می شوند – اما همه آن ها بر اساس این اصول کار می کنند.

برخلاف ساير ميکروفن‌ها

برخلاف ساير ميکروفن‌ها، ميکروفن خازنى به مولد برق DC و يک پيش‌تقويت ‌کننده احتياج دارد.

ميکروفن خازنى داراى معايبى است که بزرگى و حساسيت بيش از حد از آن جمله هستند.

ضمناً در مقابل منابع صوتى بلند مجاور دچار واپيچيدگى خواهد شد.

اين ميکروفن کيفيت بسيار خوبى از صدا توليد مى‌کند (معمولاً ۲۰ تا ۱۸۰۰۰ هرتز) و نسبت به صداهاى گذرا واکنش بسيار بالائى دارد. از ميکروفن خازنى براى صدابردارى بسيار حساس استفاده مى‌شود (صدابردارى در صحنه‌هاى متحرک و ايستا) به‌ويژه هنگامى که منبع صوتى در فاصلهٔ دور قرار دارد (به‌صورت ميکروفن آويز در ارکسترهاى بزرگ).

از طرف ديگر مى‌توان اين ميکروفن را به‌عنوان بوم صدا، بوم دستي، پايه‌اى و آويز نيز به‌کار گرفت.

– ميکروفن الکترت (Electret Capsule؛ نوع خاصى از ميکروفن خازنى.) : اين نوع ميکروفن کاربرد وسيعى به ‌عنوان ميکروفن شخصى يا ميکروفن مخفى دارد و داراى کفيت خوبى در صدابردارى است.

اين نوع نسبتاً ارزان و کوچک ميکروفن داراى ديافراگم پلاستيکى است که بار الکترو استاتيک ‘دايم’ دارد؛ از اين‌رو به ولتاژ قطبى نياز نخواهد داشت.

تقويت‌کنندهٔ کوچکى که با باترى کار مى‌کند در محفظهٔ ميکروفن کار گذاشته شده است.

در اثر کهنه شدن و کار کردن زياد، اشکالاتى در عملکرد اين ميکروفن پديد مى‌آيد؛

از جمله، از بين رفتن فرکانس‌هاى بالا، کاهش حساسى و افزايش نوفهٔ زمينه. اختلالات در اين ميکرون بر اثر رطوبت زياد، بخار، حرارت و گرد و خاک سرعت بيشترى مى‌گيرد.

 

میکروفن‌های ریبون

میکروفون‌های ریبون اولین میکروفون‌های هدایتی (directional) بودند که از لحاظ تجاری به موفقیت رسیدند و در دوره طلایی رادیو کاربرد وسیعی داشتند.

امروزه میکروفون‌های ریبون، با تلاش شرکت‌هایی مانند Royer، در حال بازگشتن به عرصه صدا هستند.

میکروفون‌های ریبون به جای سطح فشار صدا (SPL) به سرعت مولکول‌های هوا واکنش نشان می‌دهند و در آن‌ها المان معلق و بسیار کوچکی در یک میدان مغناطیسی قوی حرکت می‌کنند.

در کاربردهای استودیویی این تفاوت عملکردی مهم نیست، هرچند می‌تواند در حین ضبط در فضای باز و در روزهایی که باد می‌وزد حیاتی باشد!

میکرفون‌های ریبون قدیمی مانند RCA ۴۴ و ۷۷DX بیش از اندازه ظریف و حساس بودند؛

میکروفون‌های ریبون امروزی – مانند Royer R۱۲۱ و R۱۲۲ – طوری طراحی شده‌اند که تحمل استفاده سنگین استودیویی را داشته باشند.

 

میکروفن‌های یو اس بی

میکروفون های USB یکی از پیشرفت های جدید در فناوری میکروفون هستند و دارای تمام اجزای میکروفون های سنتی می باشند: کپسول، دیافراگم و غیره.

تفاوت این میکروفون در داشتن دو مدار اضافی است: یک پری آمپ داخلی و یک مبدل آنالوگ به دیجیتال (A/D).

پری آمپ اتصال میکروفون به میکسر یا پری آمپ میکروفون خارجی را غیرضروری می سازد.

مبدل A/D خروجی میکروفون را از آنالوگ (ولتاژ) به دیجیتال (داده) تبدیل می کند، تا بتواند به طور مستقیم وارد رایانه شود و توسط نرم افزار ضبط خوانده شود.

این میکروفون ضبط دیجیتال پرتابل را بسیار آسان می کند. تنها کافی است میکروفون را به رایانه متصل کنید، نرم افزار DAW را اجرا نمایید و کلید ضبط را بزنی

 

شما می توانید با توجه به نیاز خود و همچنین قیمت یکی از انواع میکروفن را انتخاب کنید.

پس از آن شما نیاز به یک سیستم ضبط صدا دارید.

در دنیای مدرن این سیستم می تواند کامپیوتر خانگی شما باشد.

شما کافیست یکی از نرم افزارهای ضبط صدا را نصب کنید و پس از انجام تنظیمات اولیه کارت صدا و اطمیان از اتصال میکروفن اقدام به ضبط صدا کنید.

نکات مهم

ضبط صدا در خانه

۱- اگر به دنبال ضبط حرفه ای هستید رعایت آکوستیک محیط امری اجتناب ناپذیر است.

۲-برای اتصال اکثر میکروفن های گران قیمت نیاز به یک منبع تغذیه الکتریکی دارید که پری امپ نامیده می شود.

۳- اگر قصد کار حرفه ای و یا ضبط نریشن دارید بهتر است از کارت صدا استفاده نمایید.

۴-نرم افزارهای ضبط صدا از ساده ترین آنها که همان ساند ریکوردر ویندوز است تا پیچیده ترین آن ها که پروتولز،کیوبیس و نوئندو نیاز به تنظیمات اولیه برای شناسایی لاین ورودی میکروفن دارند.

لذا همیشه به عنوان اولین گزینهفکر نکنید که میکروفن خراب است.

۵-اگر یک کابل نویزی را به کارت صدای آن برد سیستم خود وصل کنید احتمال سوختن چیپ آن برد شما زیاد است. مراقب باشید .

در نهایت برای ضبط صدا در خانه جای نگرانی نیست و شما می توانید به نتیجه کاملا حرفه ای وقابل قبول برسد.

جهت تهیه فول پک آموزش میکس و مسترینگ مطابق با استانداردهای بین المللی اینجا کلیک کنید.