ملودی چیست

امروز بررسی می کنیم که ملودی چیست؟

این مبحث البته مربوط به بحث تئوری مویسقی است.

برای بسیاری از ما موسیقی به معنای ملودی است.

همه ما در مدرسه، اتومبیل و یا هنگام گردش و کارهای روزانه مودی را زمزمه کرده ایم.

پس از شنیدن یک قطعه موسیقی اغلب می توانیم ملودی آن را به خوبی به یاد آوریم.

ملودی های آشا قادرند تجربه ها و احساسات پرشور گذشته را از تو در ما برانگیزند.

برای چنین انگیزشی ته به کلام و ساز نیازی هست و نه به آواز خوان و ارکستری بزرگ – فقط چند نت کفایت می کند.

سرشت ملودی

تشخيص ملودی آسان تر از تعریف آن است.

با این همه، ملودی سرشتی ویژه دارد و حضور آن در موسیقی تمام دورانها و ملت ها دیده می شود.

شاید این سرشت؛ بیان ناپذیر ملودی که تداعی کننده احساساتی بی شمار است هرگز در قالب یک تعریف فرهنگنامه ای نگجد.

ملودی زنجیره ای از صداهای جداگانه و پیاپی است که در مجموع، کلینی درخور تشخیص را می سازند.

ملودی آغاز شده، پیش می رود و پایان می یابد و دارای جهت، شکل و پیوستگی است.

حرکت ملودی

حرکت بالارونده و پایین رونده صداهای زیر و بم متودی، حسی از تنش و أسودگی، انتظار و رسیدن را در بر دارد و این همان منحنی با خط ملودیک است.

 

حرکت ملودی با فاصله هایی کوچک که فاصله پویشی با فاصله پیوسته نامیده می شوند یا با فاصله هایی بزرگ تر که فاصله پرشی با فاصله گسسته نام دارند صورت می گیرد.

فاصله پیوسته، فاصله میان هر دو نت پیاپی در گام آشنای دو، را می … است (فاصله میان دو تا راز نامی و…)،

فاصله ای که بزرگ تر از فاصله پیوسته باشد به عنوان یک فاصله گسنه شناخته می شود برای نمونه، فاصله میان دو تا می)، در ملودی، علاوه بر حرکت های بالارونده و پایین رونده پیوسته یا گسسته، یک نت منفرد نیز ممکن است به سادگی تکرار شود.

گستره یک ملودی، با فاصله میان یم ترین و زیرترین صداهای آن، می تواند کوچک یا بزرگ باشد برای مثال، در ملودی های کودکانه حرکت ها بیشتر پیوسته است و در گستره کوچکی سورت می گیرد اما در اغلب دیگر انواع موسیقی، فاصله های گسسته و پیوسته کم و بیش به یک اندازه و در گستره پهناور تری به کار گرفته می شوند.

ملودی های سازی در مقایسه با ملودی های وازی گرایش به گستره پهناورتری دارند و اغلب دربردارنده تست های برشی و سریعی هستند که سرایش آنها ممکن است دشوار باشد.

توالی در ملودی

ترتیب ویژه توالی نت های کشیده و کوتاه در هر ملودی مهم است.

حتا اگر نت های یک ملودي آشنا نیز با ریتمی درست اجرا نشوند، آن منودی ممکن است کم و بیش غیرقابل تشخیص شود. کشش نت ها، همچون زیر و بمی آنها، در ایجاد شحصیت ویژه و شاخص یک ملودی سهمی به سزا دارد.

برای نمونه، ریتم ترم و هموار یک ملودی آرامش بخش است و ریشم چالاک و نقطه دار با الگوی کشیده کوتاه ملودیی دیگر کیفیتی هیجان انگیز دارد؛ اگر ریتم این دو ملودی را تعویض کنیم، ملودی اول ملايمتش را از دست می دهد و ملودی دوم بی رمق می شود.

 

شيوه اجرای نت های یک ملودی نیز می تواند تأثیر آن را دگرگون سازد.

اجرای نت ها گاه به شکلی هموار و پیوسته موسوم به لگاتو (۴۰) و گاه به شیوه ای جداگانه و مقطع است که اسنا گاتو ( sfactato) نامیده می شود.

کادانس با فرود

بسیاری از ملودی ها، از تکه های کوچک تری به نام عبارت ساخته شده اند.

این تکه ها ممکن است نت هایی با زیر و بم و الگوهای ریتمیک مثابه داشته باشند که این نشابه به یکپارچگی و انسجام ملودی کمک می کند.

از سوی دیگر، عبارت های متضاد می توانند سبب تنوع در مسیر ملودی شوند، عبارت ها اغلب به صورت جفت های متقارن نمود می یابند.

عبارتی که از صداهای بالارونده ساخته شده است ممکن است عبارتی را در پی داشته باشد که صداهایش حرکتی پایین رونده دارند.

قسمتی از عبارت دوم می تواند تکرار عبارت اول بوده اما پایانی قاطع تر داشته باشد؛ پایانی که ملودی را به سرانجام و سکون می رساند.

چنین نقطه سكونی را در پایان یک عبارت، کادانس با فرود می نامند.